Een jubileum editie dit jaar in Axel. Voor de 40e keer werd daar de Driedaagse van Axel verreden. Deze “klassieker” voor de junioren is op UCI 2.1 niveau, wat betekent dat grote internationale ploegen en landenteams meedoen aan deze toch wel zware koers in de Zeeuwse polders en Vlaamse Ardennen. En ook Westland Wil Vooruit stond hier aan start met Jarne, Christiaan, Tim, Sam en Changseok. Na een wat sober jaar vorig jaar in Axel wilde de ploeg van dit jaar zich goed van voren laten zien. En hoe! Twee top 10 noteringen en een plek 7 in het algemeen klassement werd weer mee terug genomen naar het Westland. En dat te bedenken dat de juniorenploeg met maar liefst 4 eerste jaars junioren startten.
Vlnr: Changseok Lee, Christiaan van Rees, Sam de Jonge, Tim vd Poel, Jarne van der Ven.
De eerste dag was direct een zware. In- en rond de polders van Axel was er een verraderlijk windje gaan waaien. De deur achterin het peloton stond hierdoor open. Changseok was de eerste van Westland Wil Vooruit die de aansluiting met het peloton verloor. De Zuid-Koreaanse renner maakte kennis met een echte typische Hollandse waaierkoers, waar hij nog net wat ervaring in mist. Toch liet die zien dat hij wel uit het juiste wielerhout is gesneden, want opgeven was geen optie bij hem. Hij bleef knokken en wist in een groepje de finish te bereiken.
Ook Sam had het zwaar. Vorige week in Steenbergen gevallen en had nog last van die val. Vooral zijn rug sputterde tegen, maar ook hij streed als een leeuw en bleef gewoon doortrappen. Hij wist ook de finish te halen. Jarne, Tim en Christiaan waren goed bij de pinken en wisten zich te nestelen in de eerste groep van zo’n 60 renners. Die 60 renners mocht het in de straten van Axel gaan uitmaken wie de eerste etappe op zijn naam mocht schrijven. Net voor het opdraaien van de laatste kasseistrook op zo’n 5 km voor het eind waren Tim en Christiaan betrokken bij een valpartij. Gelukkig zonder erg, maar de sprintkansen waren voorbij. Jarne wist wel zich te handhaven in de eerste groep en werd uiteindelijk 47e. Maar het belangrijkste was: er was geen tijd verloren. Op naar dag 2!
Want die tweede dag begon met een tijdrit van 12 km in Westdorpe. En dat is een kolfje naar de hand van Jarne. Vorige week werd hij nog derde op het DK tijdrijden en nu mocht hij zijn tijdritkunsten laten zien op een internationaal podium. En dan ging niet onverdienstelijk! De sterke eerstejaars renner werd uiteindelijk twaalfde met een gemiddelde van 46.095 km per uur. Hij verloor 38 seconden op de winnaar Niels Michotte van AG2R Cycling Team, de opleidingsploeg van het grote AG2R. Een goed resultaat van Jarne, die na Sjors Lugthart (vorig jaar nog rijdend voor Westland Wil Vooruit) de tweede Nederlander in de uitslag werd. De overige mannen van Westland Wil Vooruit misten nog wat tijdritervaring, waardoor ze in het achterveld eindigden. Maar ondanks de wat tegenvallende resultaten van sommige ging de knop direct om naar het middagprogramma. Een rit in lijn van 80,5 km met een paar lastige kasseistroken erin. En laat Christiaan nu een goede kasseispecialist zijn met een rap eindschot!
En dat liet hij ook zien. Samen met Jarne en Tim wist hij zich in de eerste groep te handhaven. Wat ontsnappingspogingen waaronder die van Jarne werden te niet gedaan door het peloton. Het werd dus sprinten in de straten van Sluiskil. Het was Tyson Borremans die liet zien dat hij de rapste benen had van het peloton. Christiaan mengde zich goed in het sprintgeweld en pakte de zevende plek. Een geweldige prestatie! Maar de honger van de ploeg was nog niet gestild. Jarne stond nog kort in het jongere klassement en met een zware laatste dag zag de ploegleiding Mark en Rick kans om met Jarne een gooi te doen naar de witte trui.
Het parcours van de laatste dag ging door de Vlaamse Ardennen met bekende klimmen als de Valkenberg en Leberg in het parcours. Daarnaast zat ook de beruchte Paddestraat in het parcours. Een lastige kasseienstrook die in menig Vlaamse klassieker is verwerkt. In totaal moesten de renners 12 klimmetjes en 3 keer de Paddestraat. Na wat analyse en overleg met de trainer van Jarne werd er besloten om te wachten tot de laatste keer Leberg en vanaf dat punt vol voor de aanval te kiezen. Een moeilijke opdracht, omdat de renners dan al 9 klimmen en 2 keer Paddestraat hadden gehad. Maar de benen van Jarne voelden goed en hij ging ervoor. Deze lastige etappe was net even een maatje te veel voor Changseok. Hij heeft veel ervaring opgedaan in zijn eerste UCI koers waar hij later dit jaar nog veel aan gaat hebben. Ook Tim wist de eindstreep niet te halen. Hij kreeg op een ongelukkig moment pech en moest daardoor de strijd staken. Ook hij gaat veel hebben aan deze ervaring en zal zich dit seizoen nog zeker een paar keer laten zien!
Het was dus nu aan Christiaan om Jarne te helpen met zijn plan om aan te vallen voor de Leberg. Dit ging goed tot 25 km voor het eind, want toen kreeg ook Christiaan pech en moest van fiets wisselen. Hij wist op een reservefiets de koers uit te rijden, maar verloor hierdoor wel de aansluiting met de kop van de koers. Het was dus nu aan Jarne om zich te lanceren op de Leberg. Met al 1 koploper die zo’n 50 seconden voorsprong had begon Jarne aan zijn onderneming. Door een splijtende demarrage op de Leberg pakt hij al snel een seconde of 15. Helaas kreeg hij niemand met zich mee, dus moest het alleen doen tot aan de finish. Jarne bleef gas geven, maar het bleek net te weinig. In de laatste 500 meter werd hij weer ingerekend en werd uiteindelijk 5e in de daguitslag. Dat het plannetje net niet lukte mocht de sfeer niet drukken. Een 5e plek in de dag uitslag, een 7e plek in het algemeen klassement en een 4e plek in het jongere klassement. Een sterk staaltje van Jarne! En met de 7e plek van Christiaan op dag twee heeft de juniorenploeg van Westland Wil Vooruit laten zien dat er veel potentie in deze ploeg zit waar we dit jaar en volgend jaar nog veel plezier aan gaan beleven!
0 reacties