De Grand Colombier ja deze puist stond vandaag op het programma. Nóg meer klimmen in een etappe van zo een 62 km. De renners waren er klaar voor , gespannen koppies en de nodige gezonde wedstrijd spanning. Ook de verzorging was weer goed geregeld. Zoveel mogelijk koele bidons, sponsen en de pantykousjes gevuld met ijsklontjes want de temperatuur lag richting 40 graden. Ploegleider Luc had de verzorgpunten zo uitgedacht dat er een post op een 7km op de klim stond die via een andere route snel weg kon rijden naar de finish en wat ouders op de top. Het hele circus was er dus klaar voor 😉
Na de start in Corbono een aanloop van zo een 8 km die licht aflopend was tot aan de voet van de Grand Colombier. Daar begon direct het klimmen met percentages die er niet om liegen !!
Van onze renners kwam Roelof als eerste jaars nieuweling als eerste voorbij. Kort daarop volgde Zeb waarna in een grotere groep Noah, Joost en Lars bij de 1e verzorgings post langs kwamen. Dat het zwaar was, was duidelijk te zien want er zat nu al grote gaten tussen de verschillende groepen. Het was wederom Roelof die heel knap als eerste de top bereikte. Kort daarop gevolgd door Noah die een goede klim had in het 2e gedeelte en daarna als een komeet de afdaling in ging. Joost en Lars en daarna Zeb, die vooral het juist op het laatste gedeelte heel zwaar had en veel last van de warmte. Dat is natuurlijk jammer en vooral voor hem flink balen juist omdat het in het begin zo goed leek te gaan.
En als je dan na de klim en afdaling denkt er bijna te zijn volgen er nog een 15km richting Belley waar de finish was. Deze 15 km waren zeker niet vlak en voelden nog echt zwaar voor sommige.
Het was een Canadees die de etappe won. Solo, de nummers 2 en 3 ( Zwitser en ?) zaten kwamen op ruim een minuut daarachter. Noah was de eerste van ons die rond plek 25 finishte op een 10 minuten. Echt opvallend hoeveel tijd er tussen de winnaar en de eerste pakweg 75 renners zit, bijna een half uur !!
Roelof, Joost, Lars en Zeb in die volgorde binnen. En natuurlijk hopen en verwachten sommige meer van hunzelf, is de een soms wat meer teleurgesteld maar ze mogen stuk voor stuk allemaal super trots zijn op zichzelf en deze prestatie. Uiteindelijk in het algemeen klassement een 8e plek, daarmee eerste Nederlandse ploeg. En dat met 3 eerste jaars ! ( waarvan 1, tevens de kleinste, pas 14)
In zo een wedstrijd worden jongetjes mannen, voor hun een super mooie én leerzame ervaring en voor mij heel gaaf om dit van dichtbij mee te mogen maken !!
(Dank aan Anita van der Hoeven voor de mooie verslagen en foto’s de afgelopen week!)
0 reacties